De persoonlijke Top-3 van boeken, films en muziek van deze aankomende schrijver staan in februari 2012 in onze kast gepresenteerd.
Boeken
De Griezels - Roald Dahl
De Griezels was mijn eerst ontmoeting met het werk van Roald Dahl. Ik vergeet nooit dat de juffrouw een stukje voorlas in de eerste klas van de lagere school. Toen ze stopte, vond ik dit zo erg dat ik het boek zo snel mogelijk ben wezen lenen in de bibliotheek. Ik moest weten hoe het verder ging. De sfeer van dit verhaal, de manier van vertellen en de bizarre hoofdpersonen bezorgden mij een gevoel dat ik nooit meer zal vergeten. Misschien is dat wel mijn grootste droom als schrijver, om ooit eens iemand zo te raken, zoals dit boek mij geraakt heeft. Ik ben een grote fan van het werk van Roald Dahl gebleven, toch zal De Griezels voor mij het meest bijzondere boek zijn.
Leerling en Meester - Robin Hobb
Ik heb altijd al een liefde voor het fantasy genre gehad, maar dit boek springt er voor mij tussen uit. Het is het begin van twee fantastische series, namelijk De Boeken van de Zieners en De Boeken van de Nar. Hoofdpersoon Fitz is een bastaard van de prins, kan met dieren communiceren en bezit een vorm van magie. Hè bah, magie, zullen veel mensen zeggen, maar dat is het mooie van deze boeken. De magie die wordt gebruikt, is alles behalve cliché. Robin Hobb zorgt ervoor dat je geniet tijdens het lezen, maar je soms ook echt heel rot voelt. Eigenlijk is het onmogelijk om uit deze boeken de beste of de meest indrukwekkendste te kiezen. Daarom deze. Omdat dit het begin is van een indrukwekkende reis door Fitz zijn wereld.
De Talisman - Stephen King & Peter Straub
Jack, een jongen van twaalf probeert zijn stervende moeder te redden en gaat op zoek naar de talisman. Hij moet hiervoor heel Amerika doorreizen, maar ook een parallelle wereld genaamd 'De Territoria'. Hier bevinden zich dubbelgangers van de mensen die Jack tegenwerken in onze wereld. Vaak zijn ze daar nog afschrikwekkender. Het verhaal is spannend, maar wat mij vooral trekt is de naargeestige sfeer. Neem bijvoorbeeld het oude en verlaten pretpark waar de hoofdpersoon de oude bluesmuzikant ‘Speedy Parker’ ontmoet. Dit is zo beeldend geschreven dat je de wind over het terrein voelt waaien. Misschien kent het verhaal soms wat zwakkere punten of zelfs wat clichés, toch zorgt de sfeer ervoor dat dit boek een diepe indruk op mij maakte.
De Griezels was mijn eerst ontmoeting met het werk van Roald Dahl. Ik vergeet nooit dat de juffrouw een stukje voorlas in de eerste klas van de lagere school. Toen ze stopte, vond ik dit zo erg dat ik het boek zo snel mogelijk ben wezen lenen in de bibliotheek. Ik moest weten hoe het verder ging. De sfeer van dit verhaal, de manier van vertellen en de bizarre hoofdpersonen bezorgden mij een gevoel dat ik nooit meer zal vergeten. Misschien is dat wel mijn grootste droom als schrijver, om ooit eens iemand zo te raken, zoals dit boek mij geraakt heeft. Ik ben een grote fan van het werk van Roald Dahl gebleven, toch zal De Griezels voor mij het meest bijzondere boek zijn. Leerling en Meester - Robin Hobb
Ik heb altijd al een liefde voor het fantasy genre gehad, maar dit boek springt er voor mij tussen uit. Het is het begin van twee fantastische series, namelijk De Boeken van de Zieners en De Boeken van de Nar. Hoofdpersoon Fitz is een bastaard van de prins, kan met dieren communiceren en bezit een vorm van magie. Hè bah, magie, zullen veel mensen zeggen, maar dat is het mooie van deze boeken. De magie die wordt gebruikt, is alles behalve cliché. Robin Hobb zorgt ervoor dat je geniet tijdens het lezen, maar je soms ook echt heel rot voelt. Eigenlijk is het onmogelijk om uit deze boeken de beste of de meest indrukwekkendste te kiezen. Daarom deze. Omdat dit het begin is van een indrukwekkende reis door Fitz zijn wereld.
De Talisman - Stephen King & Peter Straub
Jack, een jongen van twaalf probeert zijn stervende moeder te redden en gaat op zoek naar de talisman. Hij moet hiervoor heel Amerika doorreizen, maar ook een parallelle wereld genaamd 'De Territoria'. Hier bevinden zich dubbelgangers van de mensen die Jack tegenwerken in onze wereld. Vaak zijn ze daar nog afschrikwekkender. Het verhaal is spannend, maar wat mij vooral trekt is de naargeestige sfeer. Neem bijvoorbeeld het oude en verlaten pretpark waar de hoofdpersoon de oude bluesmuzikant ‘Speedy Parker’ ontmoet. Dit is zo beeldend geschreven dat je de wind over het terrein voelt waaien. Misschien kent het verhaal soms wat zwakkere punten of zelfs wat clichés, toch zorgt de sfeer ervoor dat dit boek een diepe indruk op mij maakte.
Films
Een verfilming van het boek van Stephen King waarin Paul Edgecomb terug kijkt op zijn leven als gevangenisbewaarder. Hij was werkzaam in The Green Mile (die zo werd genoemd vanwege de groene vloer) waar gevangen terecht kwamen die ter dood veroordeeld waren. Op een dag wordt John Coffey binnen gebracht, een gigantische Afro-Amerikaan die is gevonden met twee dode meisjes in zijn armen. Al snel wordt duidelijk dat John ze nooit vermoord kan hebben omdat hij de goedheid zelf is. Letterlijk. De film speelt zich hoofdzakelijk af in deze kleine gevangenis, maar nergens wordt het saai. De karakters zijn ijzersterk neergezet en het einde geeft je iets om over na te denken. Ook hier geldt weer dat het gevoel wat deze film bij me opwekt ervoor zorgt dat hij zo’n diepe indruk op me maakt. En dat blijft hij doen. Hoe vaak ik hem ook kijk.Deze film heeft volgens mij weinig uitleg nodig. De hoofdpersoon lijdt aan slapeloosheid, en gaat naar de meest vreemde praatgroepen. Het interesseert hem niet voor welk ziektebeeld het is, zolang hij zich maar kan ontladen, zodat hij kan slapen. Als een vrouw hetzelfde begint te doen, zit ze hem daarmee in de weg en komt zijn slapeloosheid weer terug. Dan ontmoet hij Tyler Durden en ontstaat Fight Club. De eerste regel is dat je er niet over mag praten, maar het komt er hoofdzakelijk op neer dat volwassen mannen met elkaar op de vuist gaan om zo alle stress en emoties kwijt te raken. Onder leiding van de vreemde Tyler Durden groeit de groep uit tot een verzetsbeweging tegen de consumptiemaatschappij. Deze film zit vol met goede muziek, de nodige actie en veel humor en doordenkers. Hij zet aan tot nadenken over wat je echt nodig hebt om gelukkig te zijn. Het einde zorgt ervoor dat je eigenlijk de film meteen nog een keer wil kijken. Zo verrassend is het. Ineens is de samenhang tussen de twee karakters briljant en dat is voor mij zeker een inspiratie. Maar ook de sfeer. Af en toe is hij heel melancholisch. Zoals wanneer ze in een oud lekkend huis wonen, waar alles smerig en gauw is. Dit soort sfeerbeelden zou ik ook graag scheppen in mijn verhalen. Wat de film betreft, dit is er eentje die je in mijn ogen gezien moet hebben.
Naast Roald Dahl is Tim Burton voor mij een groot voorbeeld. Opnieuw is het toverwoord hier “sfeer”. In bijna al zijn films maakt hij gebruik van een bepaalde naargeestige sfeer die ik heel erg prettig vind. Neem zijn Alice in Wonderland, waar de wereld grijs en schimmig is, vol mist en scheve gebouwen. Toch is mijn favoriet 'The Nightmare Before Christmas'. Deze film is bijna volledig gemaakt met stop-motion, een techniek met echte poppetjes die steeds in een andere houding worden gezet. De verschillende foto’s bij elkaar zorgen ervoor dat het poppetje echt beweegt. Het verhaal gaat over Jack, de pompoenenkoning. Halloween is achter de rug en hij komt per ongeluk in de wereld van Kerstmis terecht. Dan besluit hij dat hij dat jaar de kerst wil verzorgen, met alle gevolgen van dien. De film zit vol liedjes, waar ik normaal niet van houd, maar in deze film vind ik ze geweldig.
Muziek
Paul’s Boutique - Beastie Boys
Ik kende de Beastie Boys van hun hit ‘Fight for your Right’. Drie jongens die al rappend opkwamen voor hun recht om te feesten. Ik was zelf dertien dus natuurlijk sprak me dit wel aan. Toch zag ik ze als een eendagsvlieg. Een band die één, misschien twee hits scoort en daarna weer verdwijnt. Tot ik hun tweede cd in handen kreeg: Paul’s Boutique. De variatie van de nummers, de kracht in de muziek en de symbiose tussen de drie rappers zorgen ervoor dat dit tot op de dag van vandaag nog steeds het beste album van de Beastie Boys is. Voor mij, maar zeker ook voor vele anderen. Destijds werd het album als een flop gezien omdat het niet zoveel opbracht als het eerste album. Inmiddels staat hij hoog genoteerd in vele lijsten en wordt hij gezien als een mijlpaal in de hiphop. En dat terwijl ik niet eens echt van hiphop houd. Wel van de Beastie Boys.
The Colour And The Shape - Foo Fighters
Iedereen kent Nirvana en hun leadzanger Kurt Kobian, die zelfmoord pleegde. De drummer van Nirvana was David Grohl, wie uiteindelijk de band Foo Fighters oprichtte. Het eerste album maakte hij helemaal alleen. Hij speelde alle instrumenten en deed de zang. Bij het tweede album had hij een band om zich heen gevormd en maakten ze samen The Colour And The Shape. Voor mij nog steeds het beste werk van deze band. Stevige rock wordt afgewisseld met melodieuzere nummers, er staan klassiekers op die iedereen kent en het album heeft de band op de kaart gezet. Tegenwoordig genieten de Foo Fighters een grote bekendheid en zijn ze graag geziene gasten op festivals. Met hun enthousiasme en energie weten ze een echte show neer te zetten. Voor mij begon het allemaal bij The Colour And The Shape.
Sigh No More - Mumford & Sons
Mumford & Sons leerde ik vorig jaar zomer kennen via een Engelsman. Ik ontmoette hem tijdens onze vakantie en bij hem hoorde ik deze muziek. Het raakte me meteen. Mumford & Sons is een band uit Londen die Folkrock speelt, een combinatie van volksmuziek en rockmuziek. Sigh No More is tot nu toe hun enige album, maar ik draai hem bijna dagelijks. Vooral de samenhang tussen de verschillende nummers zorgt ervoor dat ik graag het hele album luister. Waar andere muziek er soms voor zorgt dat ik beelden voor me zie, ideeën krijg om over te schrijven, zorgt dit album ervoor dat ik me prettig voel. De muziek ademt een fijne sfeer uit. Echt voor iedereen een aanrader om een keer te luisteren.
