In de Maand van de Geschiedenis presenteert Mariët Meester haar Top-3 aan boeken, muziek en film in de kast. Mariët Meester werd geboren in Den Haag, als oudste kind in een onderwijzersgezin. Als baby verhuisde ze met haar ouders naar de Drentse gevangeniskolonie Veenhuizen waar haar vader hoofd van de School met de Bijbel werd.Haar familie heeft een bijzonder band met Emmen. Haar grootvader Daniël Meester (die op de website van Historisch Emmen 'Meesters' wordt genoemd) was er journalist voor de Zuid-Ooster en dreef ook een bijbehorende boekhandel annex bibliotheek, eerst in de Hoofdstraat, daarna in de Noorderstraat. Haar vader en haar ooms (waaronder 'de mythische oom') zijn in Emmen geboren. De ouders van haar grootvader werden er op oudere leeftijd jeugdherbergvader- en moeder.
Op 16 oktober 2012 geeft zijn in Bibliotheek Emmen een lezing over haar boeken 'Koloniekak' en 'Mijn mythische oom' en haar band met het dorp Veenhuizen.
Boeken
Drie boeken? Vrijwel onmogelijk. Wat moet ik met Philip Roth, Ian McEwan, J. M. Coetzee en Franz Kafka als ik boeken van Dubravka Ugresic, Vladimir Nabokov of J. M. Biesheuvel kies? Maar als het dan toch moet:
Deze is gekozen omdat ik de eenzaamheid herken. Door een merkwaardig voorval raakt een vrouw geïsoleerd van de rest van de wereld. Mijn roman 'De overstroming' is geïnspireerd door dit boek.
Het gezicht van de oorlog van Martha Gellhorn
Dit, omdat zij net als Haushofer extreme ervaringen in prachtige taal beschrijft, al gaat het bij Gellhorn om non-fictie. Het zijn chronologisch gebundelde reportages, vanaf de Spaanse Burgeroorlog tot de strijd in Midden-Amerika in de jaren tachtig, van een Amerikaanse oorlogscorrespondente.
Publieke Werken van Thomas Rosenboom
Omdat ik de roman onlangs heb herlezen in de hoop er iets van te leren. Maar die ambitie gaf ik al snel op.
Rosenboom is een genie! Aan het eind van 'Publieke Werken' heb ik een beetje gehuild. Hoezeer ons aller streven gedoemd is te mislukken, met een stelletje armoedzaaiers uit Hoogeveen bleek het toch goed gekomen te zijn.
Muziek
Drie muziekstukken kiezen? Makkelijk. Ik gun mezelf niet zoveel tijd om rustig naar muziek te luisteren, dus ik hoef niet te kiezen uit een enorm aantal albums. Voor mij bestaat er automuziek en heilige muziek. Daniël Lohues is automuziek. Als hij over een rode ballon zingt, zing ik de tweede stem. Heilige muziek mag ik van mezelf maar zelden beluisteren, en al zeker niet in de auto.
Het Requiem van Gabriel Fauré
Deze is voor als ik verdrietig ben.
De Canto Ostinato van Simeon ten Holt
Het lijkt wel of die compositie extra zuurstof in mijn bloed brengt.
Grace van Jeff Buckley
Omdat Buckley gekweldheid, originaliteit en schoonheid met elkaar weet te verbinden.
Films
Drie films? Dit wordt al wat moeilijker. Ik heb een redelijk aantal films gezien, maar waarschijnlijk minder dan de meeste mensen. Televisiekijken doe ik ook maar af en toe, het wordt me al snel te veel om zoveel beelden in me op te moeten nemen. Vaak denk ik dagen over een film of documentaire na.
Das weisse Band van Michael Haneke
Deze film vond ik indrukwekkend.Tegelijkertijd is die film zo duister, dat ik hem niet voor de tweede maal durf te bekijken.
Festen van Thomas Vinterberg
In 'Festen' klopt alles, zowel wat het beeld als de opzet van het verhaal betreft.
De dvd's van de televisieserie 'How I met your mother' hebben me door zestien televisieloze maanden in Veenhuizen heengesleept. Iedere avond bekeken we één aflevering, de hoofdrolspelers vervingen onze vrienden. We lachten om hun grappen en genoten van de filmtechnische vondsten.
