De Top 3 van Jan Dijkgraaf

Deze maand staat de persoonlijke Top-3 van Jan Dijkgraaf in de kast. Hij is al jaren actief als raadslid voor GroenLinks in de gemeenteraad van Emmen. Daarbij valt zijn voorliefde voor de sociale media erg op. Van hem is dan ook de stelling:  "Een dag niet getwitterd is een dag niet geleefd!"
Hij is een trouwe klant van de bibliotheek, waarbij met name de collectie van de afdeling Beeld & Geluid veelvuldig gebruikt wordt.

Boeken

Lord of the Rings van J.R.R. Tolkien

In de Ban van de Ring is een episch fantasy-werk geschreven door de theoloog en universitair professor J.R.R. Tolkien.  De drie delen werden opeenvolgend als volgt getiteld: 'De Reisgenoten' ('The Fellowship of the Ring'), 'De Twee Torens' ('The Two Towers') en 'De Terugkeer van de Koning' ('The Return of the King').
De titel van het werk verwijst naar de Zwarte Heerser Sauron, die in een vroegere era de Ene Ring creëerde om op die manier de andere Ringen van Macht te regeren. Het verhaal doorkruist vanaf de Gouw heel Midden-aarde tot aan het land Mordor. De boeken worden verteld uit het perspectief van de hobbits Frodo Balings, Sam Gewissies, Meriadoc Brandebok en Peregrijn Toek, maar ook door dat van Aragorn (een Doler), Gimli (een dwerg), Legolas (een elf) en Gandalf (een tovenaar).
'Lord of the Rings' is voor mij het literaire hoogtepunt van wat ik allemaal ooit heb gelezen (en dat is toch heel wat). Het machtige epos tussen goed en kwaad. Ik heb dit boek nu reeds zo'n acht keer gelezen. En iedere keer weer ontdek ik nieuwe gezichtspunten en invalshoeken. Daarnaast is het ook gewoon heel spannend. Zo'n 1400 pagina's lang.

Ollie B. Bommel en Tom Poes van Marten Toonder
Marten Toonder heeft van de strips van Ollie B. Bommel en Tom Poes Nederlandse literatuur gemaakt (hij was zowel de schrijver als de tekenaar).
De beste verhalen kenmerken zich door subtiele humor en een min of meer verborgen maatschappijkritiek (bijvoorbeeld in de verhalen 'De Bovenbazen', 'Het monster Trotteldrom', 'Het huilen van Urgje', 'Het nieuwe denken' en 'De bevrijding van Sollidee'). Ook kennen ze een bijzonder taalgebruik. Woorden als denkraam en minkukel werden ook buiten de strips van Toonder bekend. Als je bijvoorbeeld 'De Bovenbazen' leest (geschreven in 1963), dan kan je niet anders concluderen dat Toonder visionair was. Want het was een somber beeld van het kapitalisme en de huidige crisis werd hierin beschreven. En daarbij is het ook heerlijk ontspannend.

Alle thrillers van Tomas Ross
Ik lees zijn boeken ter ontspanning. De spannende thrillers behoren tot het faction genre (deels fictie, deels realiteit). Het is zijn handelsmerk geworden: spannende fictie, gebaseerd op feiten en grondige research, waarbij hij meestal zegt te stuiten op doofpotaffaires.
'Het meisje uit Buenos Aires' gaat over de Argentijnse maatschappij waar een relatie wordt gelegd met de Argentijnse junta en de rol die de vader van Maxima in die tijd heeft gespeeld. Tomas Ross weet wat mij betreft de lezer van begin tot eind bij de les te houden.

Films

The Great Dictator van Charlie Chaplin

'The Great Dictator' (1940) is een film geschreven en geregisseerd door Charlie Chaplin, die ook de hoofdrol speelt. Het is vooral een satirische kijk op de toenmalige dictator Adolf Hitler, die in de film Adenoid Hynkel heet. Ook zien we een parodie op de dictator Mussolini die in de film Napaloni wordt genoemd.
Chaplin speelt zelf twee rollen in 'The Great Dictator': die van een joodse kapper en die van de dictator (Hynkel). Dit is trouwens ook de eerste film waarin Chaplin spreekt. Hij heeft dit zo lang mogelijk gemeden uit angst voor de reacties.
Ik vind het een razend knappe zwart-wit film die op mooie manier het nazisme te kijk zet.

Homeland van George Sluizer
Een documentaire die eigenlijk iedereen gezien moet hebben. De lange documentaire 'Homeland' is het vierde en laatste deel uit een vierluik waarin regisseur George Sluizer gedurende 40 jaar het leven van twee Palestijnse gezinnen volgt. Het is ook een emotionele reflectie op het begrip oorlog. George Sluizer (78) maakte met 'Homeland' zijn vierde film over twee uit Israël verdreven Palestijnse families. Hun hoop op terugkeer is vervlogen. In 'Homeland' bezoekt hij in Beiroet de twee uit Israël verdreven Palestijnse families, over wie hij eerder in 1974, 1978 en 1983 films maakte. De 78-jarige Sluizer wil weten hoe het met hen gaat, maar steekt ook zijn mening over het Israëlisch-Palestijnse conflict niet onder stoelen of banken. Toen hij ruim veertig jaar geleden vaststelde dat de berichtgeving erover 'nogal onjuist' was, ging hij zelf op onderzoek uit. Sindsdien neemt hij het op voor de Palestijnen. ''De hele wereld vond hen terroristen, maar ik wilde proberen hen enige waardigheid te geven.''
Het is dan ook een politiek statement deze film. En naar mijn idee een terecht statement.Wie 'Homeland' een propagandafilm noemt, heeft het niet begrepen, zegt Sluizer. "Wie dat zegt, is een beetje dom. Het is geen propagandafilm, maar mijn mening.''

Alexander de Grote van Oliver Stone
De bewondering van Oliver Stone voor zijn historische onderwerp is zo groot dat het wel lijkt alsof hij zich sterk met zijn onderwerp geïdentificeerd heeft. Maar dat vindt de regisseur geen eerlijke vraag: "Bij elke biograaf en dus ook bij elke filmmaker die een biografische film draait, is er sprake van een proces waarbij het objectieve en het subjectieve in elkaar versmelten. Er bestaat niet zoiets als pure objectiviteit. Maar het is natuurlijk wel zo dat ik het 'gevoel' had dat ik Alexander begreep. Dat is iets dat je niet neer kunt schrijven, je voelt het gewoon."
Enerzijds heeft Stone geprobeerd de militaire en politieke prestaties van wereldveroveraar Alexander in al hun megalomane grandeur tot uitdrukking te brengen, terwijl hij anderzijds uitgebreid ging peuteren in de ziel van deze legendarische koning-krijger. Daarom wordt er ook zoveel aandacht besteed aan de jeugd van de jonge Alexander en vooral aan zijn getroebleerde verhouding met zowel zijn moeder Olympias (Angelina Jolie) als met zijn vader Filippos (Val Kilmer). Een dergelijke combinatie van visueel massaspektakel en psychologische intimiteit is riskant en daarom is het niet zo verwonderlijk dat Alexander soms tussen twee stoelen valt.
Ik ben dol op dit soort films, net als 'Troy' bijvoorbeeld. En 'Robin Hood, Prince of Thieves' of '300'. Hoewel de geschiedenis vaak geweld wordt aangedaan, geniet ik pretentieloos van dit soort megaspektakels.

Muziek

Alles van Loreena McKennitt

Loreena McKennitt (Morden (Manitoba), 17 februari 1957) is een Canadese zangeres, harpiste en pianiste. Haar muziek wordt gekenmerkt door Keltische, en haar latere werk ook Arabische invloeden. Ze wordt vaak met Enya vergeleken, maar heeft een meer traditionele en klassieke stijl. Ze heeft klassiekers als 'Lady of Shallott' van Alfred Tennyson en 'Highwayman' van Alfred Noyes gebruikt als basis voor een eigen interpretatie.
Ze heeft een fantastische stem, die je meeneemt in de muzikale reizen van haar. Haar live te horen (en dat is deze cd ook) is een muzikaal genot. Keer op keer.

Alles van Leonard Cohen
(Montréal, 21 september 1934) is een Canadese dichter, folksinger-songwriter en schrijver. Hij is vooral bekend door hits als 'Suzanne', 'Hallelujah' en 'So Long, Marianne'.
Maar ook als je nummers van de cd Songs of love and hate hoort, hoor je de meesterlijke dichter met die mooie donkere stem van hem.  Luister maar eens naar het persoonlijke 'Famous Blue Raincoat' van dit album 'Of Avalanche'. Ach, gewoon helemaal luisteren en je bent verkocht.

Patti Smith
Patricia Lee (Patti) Smith (Chicago (Illinois), 30 december 1946) is een Amerikaanse rockzangeres en dichteres. Zij wordt wel beschouwd als een voorloper van de punkbeweging, maar is in feite meer verwant aan artiesten als The Velvet Underground en Bob Dylan. De arrangementen van haar nummers zijn vaak vrij complex en er komen ook lange improvisaties voor.
Ik heb dan ook een aantal cd's van haar die ze gemaakt heeft. Ik vind haar stem ook erg mooi. Zo intens, zo tot de kern komend.